Demokrasinin beşiği(!) Türkiye’den bir kesit sunalım size…
Batı’da liderler iki dönem sonunda sessizce köşelerine çekilirken, bizde “daha kaç dönem” tartışması yapıyoruz. Gelenek bu topraklarda – padişahlıktan cumhurbaşkanlığına, form değiştiriyor, öz kalıyor.
2014’te “Milletin adamı” olarak doğrudan seçimle geldi.
2017’de “Sistem değişmeli” dedi, değişti.
2018’de “Yeni sistem, yeni dönem” dedi, devam etti.
2023’te “Erken seçim” dedi, YSK “buyur” dedi.
Yine önümüzde erken seçim mi yoksa seçim zamanında mı, tekrar aday olur mu yoksa yasal engeli mi var konuları!…Durmadan tartışıp duruyoruz. Ama biliyoruz ki oyunu kuranlar elbette bunları da düşünüyor.
Batı’da anayasa metindir, bizde şerh şerh üstünedir. 101. madde mi? Hangi 101, hangi madde? Sistem değişince sayaç sıfırlanır(!) mı, yoksa devam mı eder? Hukukçular ikiye bölündü, tıpkı toplum gibi.
Osmanlı’da “Hatt-ı Hümayun”, cumhuriyette “YSK kararı” – değişmeyen tek şey, yukarıdan gelen iradenin mutlak hakimiyeti.
Demokrasi tarihimizin özeti: Bir sistemden diğerine koşarken, aslında hep aynı yerde sayıyoruz. Washington’da başkanlar Beyaz Saray’dan ayrılırken veda konuşması yapar, bizde “kaçıncı dönem” hesabı.
Yıl 2024. dünya uzaya koloniler kurmayı tartışıyor, biz hâlâ “kimler aday olabilir” kavgasındayız. Batı’da seçim tartışmaları ekonomi-politika eksenliyken, bizde anayasa yorumu yapıyoruz. Hem de nasıl! Her hukukçu başka türlü okur, her siyasetçi başka türlü yorumlar.
“Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir” diye yola çıkmıştık. Şimdi kayıtlar, şartlar, yorumlar… ekonomi, geçim, gelecek bilahare dertler arasında kaybolmuş durumdayız.
Her kritik kavşakta olduğu gibi, son sözü yine YSK söyleyecek. Derler ya “tarih tekerrürden ibarettir” diye… Bizimki tekrardan da öte, tam bir kısırdöngü.
Batı demokrasilerinde liderler gelir geçer, sistem kalır. Bizde sistemler gelir geçer, liderler kalır.
İşte size 21. yüzyıl Türkiye’sinden bir demokrasi portresi…
Ne dersiniz, bir 100 yıl daha aynı tartışmaları yapmaya devam eder miyiz?
Saygılarımla
Yorumlar kapalı.