Sevgili okurlarım,
Bir ülkenin hafızası 23 yıla sığar mı? Sığarmış. Hem de nasıl sığarmış… Dün gibi hatırlıyorum; “değişim” diyorlardı, “yenilik” diyorlardı. Milletin gözünün içine baka baka “Türkiye şahlanacak” dediler. Peki ne oldu?
2002’den bu yana yaşadıklarımızı bir film şeridi gibi gözünüzün önünden geçirin. Her “müjde” açıklamasının ardından gelen zamları, her “reformun” ardından eriyen alım gücünüzü, her “mega projenin” ardından kaybolan yeşil alanları…
Rakamlar yalan söylemez: 2002’de 1 dolar 1.5 liraydı, bugün kaç lira olduğunu söylemeye dilim varmıyor. “Enflasyonu tek haneli rakamlara indireceğiz” dediler, marketlerde etiketler günde iki kez değişiyor. “Eğitimde çağ atlayacağız” dediler, çocuklarımız tablet bilgisayarla değil, yoksullukla boğuşuyor. ÇEDES desen ayrı bir facia.
Hatırlıyor musunuz? Bir zamanlar “komşularla sıfır sorun” politikası vardı. Şimdi hangi komşumuzla sorunumuz yok? Suriye’den gelen “misafirler” için “geçici” denildi, kalıcı oldular. Ekonomide “şahlanıyoruz” dediler, merkez bankası rezervleri eksi bakiyeyi gördü.
Ve en acısı ne biliyor musunuz? Bu 23 yılda kaybettiğimiz değerler… Liyakat yerini yandaşlığa, adalet yerini keyfiyete, bilim yerini hurafelere bıraktı. Üniversitelerimiz dünya sıralamalarında gerilerken, gençlerimiz “beyin göçü” trenine binip gidiyor. Üniversite salonlarında bilim insanı yerine fenomen kılıklı tipleri ağırlıyoruz panel, seminer, konferans niyetine.
Bir düşünün: 23 yıl önce bize “2023 hedefleri” diye bir masal anlattılar. İlk 10 ekonomi arasına girecektik. Kişi başına milli gelir 25 bin dolar olacaktı. Uzaya üs kuracaktık. Ne oldu peki? Masalın sonu geldi, ama mutlu son yerine elimizde kalan sadece hayal kırıklığı oldu.
Sevgili okurlarım, tarih tekerrürden ibaret derler ya… Biz bu filmi daha önce de gördük. 1950’lerde de “her mahallede milyoner yaratacağız” demişlerdi. Sonra ne oldu? Milyonlar perişan…para olarak değil insan olarak!
Şimdi yeni bir dönemdeyiz. Artık uyanma vakti. Bu 23 yılın muhasebesini yapmadan, hatalarımızla yüzleşmeden ileri gidemeyiz. Demokrasi, özgürlük, adalet… Bunlar sadece seçim meydanlarında söylenen süslü kelimeler değil, bir toplumun var olma nedenidir.
Malum 2025 yılına giriyoruz. Geleceğe bakarken geçmişi unutmayın. Çünkü tarih, unutanları affetmez. Yarın çocuklarımız bize soracak: “23 yıl boyunca neredeydiniz?” diye… Ne cevap vereceğiz?
Hoşça kalın,
Yorumlar kapalı.