Kum eleme
Artvin’e araçla gidiyoruz. Sevgili dostum Orhan Patır aracı kullanıyor. Kendisi defalarca Karadeniz’e seyahat yapmış ve çok güzel temel fıkraları anlatırdı. O kadar çok dinlemiştik ki, artık fıkralara numara vermiş ve yolculuk sırasında Orhan 15 nolu fıkra, dediğimiz zaman, bizi kırmayarak 15 no’ lu fıkrayı anlatırdı. Buna rağmen fıkralar tükeniyor yol bitmiyordu. O zaman hep beraber seyahatimiz boyunca, yaşayan fıkra avcılığı yapalım. Çevremizdeki insan davranışlarını ve söylemlerini gözlemleyelim diye karar aldık. Yol boyunca artık çevremize bu gözle bakıyor ve araştırıyorduk.
İlk mola verdiğimiz yerde bir inşaatta kum elendiğini gördük. İnşaatta iki kişinin kum eleğini tuttuğunu ve üçüncü kişinin de eleğe kum attığını gördük.
Kum eleğini duvara yaslayarak iki kişi kürekle eleğe kum atarak bu işi pekala yapabilirlerdi .Ama onlar iki kişinin daha rahat yapabilecekleri bir işi, üç kişiyle kum eleğini tutarak yapıyorlardı.
Kendilerine yaklaşarak bu işi niye şekilde yaptıklarını sorduk;
Aralarından biri hemen cevapladı: “Diğer kişi işsiz kalır.”
Cevap yaşanan bir fıkra gibiydi. Çünkü biz Karadeniz’deydik.
Mehmet Raif
Yorumlar kapalı.